ΟΙ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΙ ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΥΜΑΤΟΘΡΑΥΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

29-11-2018

1. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ Ἀληθινή Θρησκεία

Ὁ ὅσιος Γέρων Πορφύριος τόνιζε πώς ἡ ἀλήθεια βρίσκεται μόνο στό Ὀρθόδοξο δόγμα καί τό πνεῦμα τό Ὀρθόδοξο εἶναι τό ἀληθινό. Τά ἄλλα πνεύματα εἶναι πνεύματα πλάνης, εἶναι αἱρέσεις καί οἱ θεωρίες τους εἶναι μπερδεμένες.

«Ἡ Ὀρθόδοξη Θρησκεία δέν ἔχει σχέση μέ ἄλλες θρησκεῖες. Δέν εἶναι το ἴδιο», ἐπεσήμαινε.

Μόνο ἡ θρησκεία ἡ Ὀρθόδοξη ἑνώνει τούς ἀνθρώπους. Γιατί τήν θεμελίωσε τό αἷμα τῆς Ἑσταυρωμένης Ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ μας. Ὑπάρχουν φῶτα, χίλια φῶτα, πού φωτίζουν. Ἕνα, ὅμως, εἶναι τό Φῶς, τό Φῶς τό Ἀληθινό. Ὁ Χριστός! Καί οἱ ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ἴδιες ἀπό τήν ἀρχή. «Ὁ Χριστός χθές καί σήμερον καί εἰς τούς αἰῶνας ὁ Αὐτός»!

Τήν ζωή μας πρέπει νά τήν διακρίνει τό ὀρθόδοξο ἦθος, τό ὀρθόδοξο φρόνημα, καί τοῦτο ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἐλεύθερη συνεργασία μας, μέ τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Κάθε πιστός, ζῶντας τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας, μετέχει τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, χριστοποιεῖται˙ καί, ἑνωμένος μέ ὅλους τούς ἄλλους πιστούς ἀδελφούς του, ἀποτελοῦν τό Θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ˙ ἔτσι ἐκπληρώνεται ὁ Ἀρχιερατικός λόγος τοῦ Κυρίου : «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ὦσιν… ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμὲν, ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσιν τετελειωμένοι εἰς ἕν…»[1].

Πολλοί νέοι σήμερα, ἐπισήμανε ὁ ὅσιος Γέρων, εἶναι «μπερδεμένοι» σέ ἀνατολικές θρησκεῖες καί διάφορες αἱρέσεις, ὥστε νά παθαίνουν ψυχικά καί νά παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα καί νά καταφεύγουν σέ ψυχολόγους καί ψυχιάτρους.

Σέ αὐτές τίς περιπτώσεις, συνήθιζε ὁ διακριτικός καί διορατικός Γέρων νά λέγει : «Εἶσαι μωρέ μπερδεμένος», ὅταν «ἔβλεπε» ὅτι κάποιος ἐπέμενε, λόγῳ τοῦ ἐγωισμοῦ του, καί θεωροῦσε σωστά, ὅσα ἐκεῖνος νόμιζε καί πίστευε, παρεκκλίνοντας ἔτσι ἀπό τήν ὑπακοή καί τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Πολλοί τέτοιοι νέοι κατέφευγαν στόν ἅγιο Γέροντα καί ζητοῦσαν τήν βοήθειά του καί ἐκεῖνος, πού μέ τό χάρισμα ἔβλεπε τήν ψυχική τους κατάσταση, τούς κρατοῦσε πολλή ὥρα κοντά του, τούς μιλοῦσε μέ ἀγάπη, τούς «ἐσταύρωνε» καί μέ τό ἰαματικό του χάρισμα πολλούς θεράπευε[2].

2. Τά δόγματα

 Ὁ ὅσιος Γέρων, μέ αὐστηρό ὕφος πάντοτε, ἐπεσήμανε πώς δέν πρέπει νά παρεκκλίνουμε ποτέ ἀπό τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά σεβόμαστε τούς Ἁγίους Πατέρες, πού τά θέσπισαν, γιατί αὐτά συνδέονται μέ τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.

Τά δόγματα εἶναι τά στολίδια τῆς Ἐκκλησίας μας. Στά θεμέλια τῶν δογμάτων στηρίζουμε τήν ἄσκηση τῶν ἀρετῶν, γιατί αὐτά μᾶς προσανατολίζουν στήν ὀρθή πίστη καί μᾶς προσδιορίζουν τήν πνευματική μας ζωή.

Ὅποιος ἀγωνίζεται σὐμφωνα μέ τό Τριαδικό καί Χριστολογικό δόγμα τῆς Ἐκκλησίας μας, θεωρεῖται Ὀρθόδοξος, διαφορετικά εἶναι αἱρετικός, εἶναι ἔξω ἀπό τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ. Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας πρέπει νά ἐπιβεβαιώνει τήν ὀρθή πίστη μας.

Ὁ ὅσιος Γέρων ἀντιδροῦσε ἔντονα σέ κάθε φατριαστική καί ἀποσχιστική τάση μέσα στήν Ἐκκλησία, πού τήν ἔβλεπε σάν ἀκρωτηριασμό καί διαίρεση τοῦ ἐνιαίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐπιθυμοῦσε καί εὐχόταν ἡ πρόοδος τῆς κοινωνικῆς χριστιανικῆς ζωῆς νά προέρχεται ἀπό τόν ἐξαγιασμό τῶν πιστῶν, ἐνσωματωμένων στήν Ἐκκλησία καί ὄχι ἀποκομμένων ἀπ’αὐτήν, ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς[3].

3. Ἡ πανθρησκεία

Σχετικά μέ τήν πανθρησκεία ἔλεγε ὁ ὅσιος Πορφύριος :

«Πρέπει νὰ δοῦμε ποῦ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία. Ἐγώ τὴν ἔχω ζήσει καὶ τὴν ξέρω, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ ἑνώνει. Καὶ ὅλοι πρέπει νὰ προσευχόμαστε νὰ ἔρθουνε σὲ αὐτή τὴ θρησκεία. Ἔτσι θὰ γίνει ἡ ἕνωση. Ὄχι μὲ τὸ νὰ πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἴμαστε τὸ ἴδιο καὶ ὅλες οἱ θρησκείες εἶναι τὸ ἴδιο. Δὲν εἶναι τὸ ἴδιο. Ἡ ἀγάπη ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

 Ἡ θρησκεία μας, ἡ Ὀρθοδοξία, δέν ἔχει σχέση μέ ἄλλες. Τώρα, ὅμως, κάποιοι, πού δέν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει Θεός, ἔχουν τήν γνώμη ὅτι δέν πρέπει νά ὑπάρχουν πολλές θρησκεῖες καί διχάζουν τούς ἀνθρώπους. Τούς φέρνουν σέ ἔχθρα. Ὅλοι φροντίζουν, μικροί καί μεγάλοι, νά ὑπάρχει μία θρησκεία καί τό προσπαθοῦν, λέγοντας πώς ὅλες εἶναι ἴδιες, ἄρα ἄς ἔχουμε μόνο μία καί καλή».

Σχετικά μέ τό ὀρθόδοξο φρόνημα ὡς τό μόνο ἀληθές, ἐν ἀντιθέσει μέ τίς πλάνες τῶν θρησκειῶν, τό Ἱερό Ἡσυχαστήριο τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στό Μήλεσι ἔχει ἐκδόσει κασσέτα μέ τήν ἴδια τήν φωνή τοῦ ὁσίου Πορφυρίου, μέ τήν ὁποία στηλιτεύονται οἱ πλάνες τῶν θρησκειῶν.

4. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κυρός Δημήτριος

Γιά τήν μετάβαση τοῦ οἰκουμενιστοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Δημητρίου στήν Ρώμη, στον αἱρεσιάρχη Πάπα Ἰωάννη-Παῦλο Β΄ τόν Δεκέμβριο τοῦ 1987, εἶπε :

«Δέν μπορεῖς νά εἴπης εἰς τούς Παπικούς ὅτι ἔχουν Χάριν καί Μυστήρια. Δέν ἔπρεπε ὁ Πατριάρχης Δημήτριος νά μεταβεῖ εἰς τήν Ρώμην, διότι αὐτοί κερδίζουν, χωρίς νά διορθώνονται, καί ζημιοῦται ἡ Ὀρθοδοξία. Ὁ Παπισμός εἶναι μόνο ὑπερηφάνεια. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μόνο ταπείνωση. Ἔβλεπα μέ τό διορατικό χάρισμα τόν ναό τοῦ ἁγίου Πέτρου καί τό Βατικανό κατέβαλε κάθε προσπάθεια νά ἐντυπωσιάσει μέ τήν τελετουργία»[4].

5. Οἱ διάλογοι μέ τούς Παπικούς

Ὅσον ἀφορᾶ τούς διαλόγους μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν συμβούλευε :

«Ἐσεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι, θά κρατήσετε (στούς διαλόγους) καί θά ἀκολουθήσετε τήν Ὀρθόδοξη θέση. Ἄν τώρα αὐτοί (οἱ Παπικοί) θέλουν νά ἔρθουν μαζί μας, οὔτε μποροῦμε, ἀλλά οὔτε καί πρέπει νά τούς ἐμποδίσουμε νά ἔλθουν.

Μή φοβᾶστε, οἱ διαθέσεις τοῦ Πάπα ἀνέκαθεν ἦταν νά ὑποτάξει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί θά ἔλθει ἡμέρα, πού ὁ διάλογος θά ματαιωθεῖ˙ τίποτε δέν πρόκειται νά γίνει˙ ἄλλωστε οἱ οὐνίτες, αὐτός ὁ δούρειος ἵππος, εἶναι φῶς φανάρι ὅτι τούς ἐνδιαφέρει νά ἀναγνωρίσουν οἱ Ὀρθόδοξοι κεφαλή τόν Πάπα καί τίποτε περισσότερο»[5].

6. Ἡ ἔλευση τοῦ Πάπα στήν Ἑλλάδα τό 2001 καί οἱ Ἀρχιεπίσκοποι Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυροί Σεραφείμ καί Χριστόδουλος

Ὁ Γέρων Πορφύριος προορατικά εἶχε προφητεύσει μέ λύπη τήν ἔλευση τοῦ Πάπα. Ἔλεγε χαρακτηριστικά : «Νά προσεύχεστε νά δίνει ὁ Θεός ἡμέρες στόν Σεραφείμ. Διότι, μετά τόν Σεραφείμ θά ἔλθει ὁ Πάπας»[6].


[1] Ἰω. 17, 21-23.

[2] ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΝΑΧΗ, Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Κονταριωτίσσης Κατερίνης,  Ὁ ὅσιος Γέρων Πορφύριος˙ ἡ ἀγαπῶσα καρδία, ἐκδ. Ἐφραιμιάς Ἱερᾶς Γυναικείας Κοινοβιακῆς Μονῆς Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, Κονταριώτισσα Κατερίνης, 2007, σσ. 223-225.

[3] Ὅ. π., σσ. 225-226.

[4] ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, «Ἔλεγχος Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου γιά παραλείψεις σέ ποιμαντικά καί δογματικά θέματα», ἐν περιοδικῷ «Θεοδρομία» ΙΣΤ’ 3 (Ἰούλιος – Σεπτέμβριος 2014) 363-364.

[5] Γέροντος Πορφυρίου, Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν, Μήλεσι 2003, σσ. 229, 290

[6] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Ἡ Ἱερά Σύνοδος καί ὁ Πάπας. Τά παραλειπόμενα μιᾶς ὁμιλίας», ἐν περιοδικῷ Θεοδρομία Γ΄ 1 (Ἰανουάριος-Μάρτιος 2001) 16.

https://sotiriosnavs.com/wp-content/uploads/2020/05/IMG_20200508_130841-rotated.jpg2020-12-01 22:09:01%ce%bf-%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%83-%cf%80%ce%bf%cf%81%cf%86%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%83-%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%85%cf%83%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%85%ce%b2%ce%b9%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b3%ce%b9